وبسایت گردشگری سازمان منطقه آزاد کیش

سیمای پوشش گیاهی

موقعیت جغرافیائی کیش در سواحل جنوبی ایران، نوار باریکی از سرزمین رویش های خشک و گرمسیری دنیا است. اوضاع خاص جغرافیای اقلیمی جزیره که در آب های گرم و کم عمق دریا در تنگه هرمز قرار دارد فقر پوشش گیاهی جزیره است. میزان بارش کم و تبخیر چندین برابر بارش سالانه و گرمای بالا، در بیش تر ایام و ماه های سال، اقلیم جزیره را خشک، نیمه بیابانی و بیابانی نموده است. نبود عارضه های توپوگرافی، لایه نازک خاک کشیده بر بستر سخت مرجانی گستره جزیره، خشکی و گرما، شاخصه های اصلی خطوط الگوی فقر رویش های جزیره اند.

پوشش سبز جزیره شامل دو گروه از گیاهان علفی یکساله، چند ساله و گیاهان نیمه چوبی، و چوبی است. خزان گیاهان جزیره در آغاز فصل گرم و خشک تابستان شروع می شود.

رویش های علفی جزیره معمولاً در اواخر آبان ماه به تدریج ظاهر شده، موجب سیمای سبز زمین های خشک و خاکستری و سوخته در آفتاب تابستانی جزیره می شود.

رویش های جزیره با آغاز فروردین و اردیبهشت کم کم خشکیده، زمینه ای زرد و خاکستری از آن ها در گستره جزیره باقی می ماند. در بین این زمینه غالباً لکه های سبز و سبز نقره ای علف های پایا در طول تابستان، تا آغاز پاییز دیده می شود.

برخی از علف های یک ساله جزیره عبارتند از انواع گندمی ها، همیشه بهار، سیزاب، شبوها، چنگ مریم، یونجه ها، شنبلیله های وحشی، فرفیون ها، شمعدانی ها، تاتوره، آفتاب پرست، ترشک، بارهنگ ها و غیره.

علفی های چند ساله عبارتند از شمار بسیاری از گندمی ها، پیچک ها، سلمه تره ها، گیاهان تیره جعفری، گون ها، جگن ها، آبوتیلون، چرخوها، یونجه زرد، انواع پروانه آساها، شوره ها و غیره.

درختچه های کوتاه و بوته مانند جزیره شامل:  گرگ تیغ، اوکرادنوس، افدرا، نیل، برخی از کنف ها، برخی از سلمه تره ها، شوره ها، گزها و برخی دیگر است. درختان غالب بومی و طبیعی جزیره شامل کهور، کنار، گزهای تقریباً بلند، انجیر بنگالی، لمبو (سه پستان)، بمبر، لوز(گاروم زنگی) و گرت که از قدیم کاشته شده اند و تقریباً حالت بومی دارند، کرت و برخی از آکاسیاهای دیگر که همراه با کهور پاکستانی و اوکالیپتوس، نخل، نارگیلی و دیگر درختان کاشته شده اند.

دیگر گیاهان علفی در پناه سایه نخل ها و درختان دیگر که آبیاری می شوند و زمین دارای رطوبت کافی است تا آخر فصل رویش باقی مانده در پای نخلستان ها پوشش قابل ملاحظه ای را به وجود می آورند.

در تابستان که گرما و خشکی بسیار شدید است، به ویژه در خشک سالی ها، علاوه بر بوته های پایا، درختان و درختچه های جزیره نیز معمولاً بخش های سبز هوائی خود را از دست داده به ظاهر خشک و خاکستری به نظر می رسند. در اواخر آذر ماه به ویژه پس از بارش های معمول این ماه، جوانه های سبز در بخش پائینی و خشک شده سال قبل بوته ها آغاز به رویش کرده، به زودی بوته ها دارای انبوهی از شاخه های خشک و سبز می شوند. با رویش علف های یکساله در سطح جزیره یکباره طبیعت بهاری جزیره نیز سبز و بهاری است. در سال های کم باران که غالباً نیز فراوان پیش می آید، در خشکی و گرمای بالای جزیره، بخش های هوایی علفی های چند ساله و حتی درختچه ها و درختان بر اثر تقلیل جوانه های احیاء کننده خشک به نظر می رسند و از آن جا که بخش اصلی رویش جزیره را همین علفی های پایا و بوته های نیمه چوبی تشکیل می دهند، جزیره در بیش تر سال ها دارای پوششی یا سیمای خاکستری است.