وبسایت گردشگری سازمان منطقه آزاد کیش

کشاورزی و دامداری کیش

دامداری و کشاورزی فعلی کیش همان شیوه ی کشاورزی سنتی قبل و حتی با فعالیتی محدود تر از دوره های گذشته است. بقایای کرت های و مزارع غیر دایر و پراکنده در کیش، همه حاکی از کشت و زرع و باغداری ( هرچند محدود) متناسب با جمعیت کم آن روزگار است. وجود آثار کاریزها و مسیل های طولانی از بین رفته و حلقه های پر شده چاه های قدیمی  بر اثر واریز خاک ها همه مؤید این نظر است.

با آن که سیمای فعلی کیش نسبت به گذشته آن کاملاً تغییر یافته و دگرگون شده است و جنبه های طبیعی جزیره بر اثر ساخت و سازهای بی شمار جا عوض کرده است و گستردگی فعالیت های ساختمانی در آن نسبت به سطح محدود جزیره و توان زیستی آن حجمی بسیار وسیع و بیرون از ظرفیت دارد. ولی، هنوز هم روستاهایی با چند گاو و گوسفند و تعداد زیادتری بز و چند شتر وجود دارد. چرای این دامها ، به ویژه بزها درسال های کم بارش و خشک جزیره، موجب لطمه سنگین به پوشش طبیعی جزیره می شود و عرصه حیاتی و تغذیه چند آهوی رها شده را نیز تنگ تر می سازد.

یکی از اقدامات بسیار جالب سازمان منطقه آزاد کیش، ایجاد آبشخور آهوان جزیره است که آب آن از چاه های کم عمق با تلمبه ی  بادی تأمین می شود. دیدن تلمبه های بادی مزبور برای بیننده تداعی آشتی آدمیان با طبیعت است. به هر حال تعداد بزهای موجود جزیره خارج از توان طبیعی آن است و باید تعدادی از آنها حذف شوند. در جزیره هندورابی نیز تعداد زیادی بز وجود دارد که با خشکسالی موجود به پوشش آن لطمه سنگین وارد می سازند.

معیشت و گذران امور عادی و زندگی بومی های جزیره  که مردمانی شریف و با فرهنگی بالا و مانند تمام اهالی جنوب ایران دارای چهره ای نجیب سوخته در آفتاب درخشان جزیره هستند. با کشاورزی محدود، صیادی، دامداری و احیاناً تربیت شتر( برای جلب توجه توریستها) و عده ای نیز با کار و کسب و تجارت و اشتغال به امور خدماتی زندگی را می گذرانند.

در هر حال به جز آهوها، دام های جزیره نباید آزاد باشند و اگر به گوشت آن ها نیاز است می باید آن ها را در جاهای محصور و با علوفه تأمین شده از خارج نگه داری نمود.